Small is beautiful!
Na alle onrust bij het failliet gaan van de DSB bank en de grote twijfels over de toezichthouders zoals De Nederlandse Bank en de Autoriteit financiële markten, maar vooral het gebrek aan intern toezicht door de commissarissen, is er nu vooral veel kritiek op oud VVD politici zoals Gerrit Zalm en Ed Nijpels. Hoe goed waren ze op de hoogte van het interne beleid, de hoogte van de provisies bij hypotheken en omstreden koopsompolissen en wat hebben zijn eraan gedaan? Ging het hun alleen om omzet, winst en de daarvan afgeleide hoogte van hun prestatiebonus?
Hadden zij oog voor de gevolgen voor burgers/klanten?
Een onderzoek voorgesteld door het kabinet zal hier duidelijkheid over moeten geven. Mogelijk heeft dat consequenties voor de huidige functies die de beide heren nu uitoefenen bij ABN/AMRO (Zalm) en APG (Nijpels), het voormalige ambtenaren pensioenfonds.
De politiek maar ook de Nederlandse bank onder leiding van Noud Wellink heeft de afgelopen jaren een zeer coulante houding aangenomen tegenover banken en financiële instellingen. Zelfregulering was het motto, wat simpel gezegd ook “vrijheid blijheid” betekent. Te hoge persoonlijke leningen waardoor mensen in de schulden komen, de zogenaamde woekerpolissen en veel te hoge hypotheken en provisies zijn het gevolg geweest.
Het imago en vertrouwen in banken en financiële instellingen heeft een flinke deuk opgelopen. Ze worden nu graaiers en zakkenvullers genoemd.
Door de fixatie op het korte termijn zelfbelang hebben zij de maatschappij grote schade berokkend en de economie in een crisis gestort.
Daardoor zullen er veel meer wetten en regels komen op nationaal, europees en mondiaal niveau voor de eigen vermogenssituatie, het risicobeleid, bonussen en verscherpt toezicht.
Interessant in dit verband is ook een onderzoek van SNL Financial naar de prestaties van Amerikaanse banken waarbij een onderscheid is gemaakt tussen grotere en kleinere banken.
De grens lag bij een totaal aan bankbezittingen van 5 miljard dollar. Daarmee vergeleken is de DSB bank maar een kleintje.
Grotere banken haalden in de eerste helft van 2009 een gemiddeld rendement op hun aandelenkapitaal van 3,15 % en een gemiddeld rendement op hun bezittingen (totale activa) van 0,31%. Bij de kleinere banken waren die cijfers respectievelijk 5,31% en 0,56% . Ook op een ander punt waren de verschillen groot. Bij de hele grote banken waren de afschrijvingen op leningen 1,6% en bij kleinere banken maar 0,2% !
Dus beleggers en klanten: “Kies voor klein”!
De overheid zou daarvan kunnen leren dat kleinere banken beter zijn en ook minder schade toebrengen aan de economie en samenleving indien zij failliet zouden gaan . Zij zijn niet “too big to fall”! Met name de SP pleit voor kleinschaligheid en menselijke maat in het onderwijs en de gezondheidszorg maar dat geldt zeker ook voor financiële dienstverlening waar vertrouwen en het kennen van de eigen klanten essentiëel zijn én beter renderen!
